Cmentarz żydowski (kirkut) istniał zapewne już w XVII w. Przed II wojną światową zajmował dużą powierzchnię. Wśród nagrobków obok polnych kamieni z napisami były wysokiej klasy rzeźbione i polichromowane macewy. Grób zasłużonego rabina chronił ohel. Także Żydzi z Warszawy korzystali z węgrowskiego cmentarza do czasu założenia kirkutu na Bródnie w 1780 r. W czasie II wojny światowej Niemcy dokonywali masowych zbrodni rozstrzeliwując na cmentarzu ludność żydowską. W 1943 r. zlikwidowali zbiorowe mogiły wywożąc zwłoki pomordowanych i paląc je w obozie koncentracyjnym zwanym „Małą Treblinką” na Piaskach.
Pomnik – lapidarium, usytuowany przy ulicy Berka Joselewicza ufundowany przez Miasto Węgrów, zbudowany w 1982 r. wg projektu Wiesława Ratajskiego przez zakład kamieniarski Kazimierza Pabiana. Składa się z nagrobków ze zniszczonego w latach 60. XX w. cmentarza, a jego centralną część stanowią stylizowane tablice Dziesięciorga Przykazań z napisami w języku polskim i hebrajskim: PAMIĘCI ŻYDÓW WĘGROWSKICH, ZAMORDOWANYCH PRZEZ HITLEROWCÓW W LATACH 1939-1944 i wezwaniem: NIE ZABIJAJ na cokole.
Foto: H.Kowalewski