Cmentarz Ewangelicki, Ewangelicki Kościół Parafialny z 1679 r. Obecnie Kaplica Cmentarna.
Kościół postawiony w miejscu świątyni kalwińskiej z 1634 r. podpalonej jakoby przez reformatów w 1678 r.
Kościół postawiony w miejscu świątyni kalwińskiej z 1634 r. podpalonej jakoby przez reformatów w 1678 r. Według legendy postawiono go w ciągu jednej doby, aby spełnić warunek postawiony przez niechętnego ewangelikom biskupa łuckiego: kościół o prostym planie i kształcie zmontowano z przygotowanych wcześniej gotowych elementów.
Do czasu ukończenia budowy nowego kościoła murowanego w roku 1838, kościół modrzewiowy pełnił funkcję głównej świątyni parafii ewangelicko-augsburskiej oraz, czasowo, ewangelicko-reformowanej. Ten najstarszy kościół drewniany w siedleckiem, był świątynią parafialną dla luteran warszawskich od 1651 r. do 1755 r. (!)
Cmentarz przykościelny. Kościół i cmentarz zachowują tradycyjny układ świątyni chrześcijańskiej, w którym zmarłych grzebano w obrębie sfery sacrum wyznaczonej przez ogrodzenie wokół kościoła. Na cmentarzu zachowało się wiele interesujących pomników, tworzących często kwatery rodzinne. Najstarsze z nich to barokowe płyty z szarego piaskowca ozdobione symbolami śmierci i marności spraw doczesnych (Vanitas): Anny Henderson z d. Liddel (1696) oraz burmistrza Archebalda Campbella z 1692 r. z herbem szkockiej rodziny Campbell of Argyll. Po rodzinach ze Szkocji pozostały także płyty familii Hueys oraz Campbell z przełomu XVII/XVIII, a także klasycystyczne pomniki z XIX w., w tym obelisk Edwarda Marskiego poległego 3 lutego 1863 r. w bitwie pod Węgrowem.